Blog 6

Voor de zomer meldde zich bij Performance een topsporttalent. Na een traumatische crash een paar jaar geleden beleefde hij nog steeds pijn. Ondanks dat medicatie, chirurgie ((operatie), sensorische modulatie was toegepast, bleef de oorzaak onduidelijk en was weefselschade objectief niet aantoonbaar. Omdat de pijn zich volgens het talent toch bleef voordoen, adviseerde een medisch specialist Performance raad te plegen.

Recent neurowetenschappelijk onderzoek laat steeds weer zien dat neurale systemen dynamisch zijn als gevolg van stimulatie, ervaring en leerprocessen. Dit fenomeen noemen we ook wel plasticiteit en kan ook leiden tot neurale verankering van pijn. Omdat pijn wordt geborgd in het centrale zenuwstelsel kan pijn blijven bestaan terwijl de oorspronkelijke schade al verdwenen is. De chronische pijn van van het topsporttalent was het gevolg geworden van een leerproces. Vanuit deze werkhypothese is Performance gaan proberen met behulp van de technieken de oude neurocorticale paden uit te wissen.

Tot zover de sportpsychologie. Interessant is het te onderzoeken of niet alleen het neurale systeem bij mensen een geheugen heeft (zoals voor pijn bij een trauma) maar of organisaties ook plasticiteit als fenomeen kennen. Dat op grond van klassieke conditionering in een team of organisatie-eenheid, door het samengaan van pijn en emotie, een unieke associatie ontstaat; en dat we dan zien dat in andere doch gelijkende situaties het collectieve geheugen een zelfde pijnprikkel terug laat komen. Bij vergiftigd weerstandsgedrag, vastzittende transities en verwaarloosde teams zou het zomaar interessant zijn om de verankering van de pijn aan te pakken en te vervangen door andere associaties in plaats van interventies te plegen op het vergroten van de veranderbereidheid.